نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
استادیار پژوهش بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
2
استاد دانشگاه تربیت مدرس
3
استاد پژوهش مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران
4
دانشیار پژوهش مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
5
استادیار پژوهش مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تیمارهای زیستی فسفاتی و روی بر جزءبندی فسفر معدنی در خاک ناحیه ریشه دو رقم لوبیا آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی اجرا شد. فاکتورهای این تحقیق شامل دو رقم لوبیا چیتی (تلاش و صدری)، چهار سطح فسفر (P0: شاهد، P1: مصرف سوپرفسفات تریپل بر اساس آزمون خاک، P2: مصرف کود زیستی فسفاتی و سوپر فسفات تریپل به میزان 50 درصد توصیه بر اساس آزمون خاک و P3: مصرف کود زیستی فسفاتی) و سه سطح روی (Zn0: شاهد، Zn1:مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی وZn2 : مصرف تیمار زیستی روی) بود. نتایج نشان داد بین دو رقم مورد آزمایش اختلاف معنیدار در میزان اجزاء دیکلسیم فسفات (Ca2-P)، اکتا کلسیم فسفات (Ca8-P)، آپاتیت فسفات (Ca10-P) و فسفر کل وجود داشت. کمترین میزان اجزاء معدنی فسفر در خاک ناحیه ریشه رقم صدری حاصل شد. تیمار فسفری بر اجزاء معدنی فسفر بهجز آلومینیوم فسفات (Al-P)، فسفات آهن(Fe-P) و فسفرمحبوس در اکسیدهای آهن (O-P) تفاوت معنیدار ایجاد نمود. در تیمار P1، روند افزایشی و در تیمارهای P2 و P3، روند کاهشی در شکل های معدنی فسفر مشاهده شد. تیمار روی تفاوت معنیدار بر اجزاء معدنی فسفر به جز Al-P و O-P ایجاد نمود. حداقل مقادیر اجزاء فسفر از تیمار زیستی Zn2 حاصل شد. در بین اثرات متقابل، اثرات متقابل سه گانه رقم در فسفر و روی بر Ca2-P و Ca10-P و اثر متقابل دوگانه فسفر و روی بر اجزاء Ca2-P،Ca8-P ، Ca10-P و فسفر کل معنیدار شدند. حداکثر این اجزاء از تیمارهای C1P1Zn0 و P1Zn0 و حداقل از تیمارهای زیستی C2P2Zn2، P2Zn2 و P3Zn2 حاصل شد. رقم صدری و تیمارهای زیستی فسفاتی و روی از کارآیی بالاتری در آزادسازی و جذب شکلهای معدنی فسفر برخوردار میباشند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effect of Phosphate and Zinc Bio-Treatments on Inorganic Phosphorus Fractionation in Root Zone Soil of Two Cultivars of Bean (Phaseolus vulgaris L.)
نویسندگان [English]
-
M. Mohammadi
1
-
M. J. Malakouti
2
-
K. Khavazi
3
-
F. Rejali
4
-
M. H. Davoodi
5
1
Assistant Professor, Soil and Water Research Department, Chaharmahal and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research, Education, and Extension Organization, Shahrekord, Iran
2
Professor of Tarbiat Modares University
3
Professor of Soil and Water Research Institute, Agricultural Research, Education, and Extension Organization, Karaj, Iran
4
Associate Professor, Soil and Water Research Institute, Agricultural Research, Education, and Extension Organization, Karaj
5
Assistant Professor, Soil and Water Research Institute, Agricultural Research, Education, and Extension Organization, Karaj, Iran
چکیده [English]
In order to study the effect of phosphate and zinc bio-treatments on inorganic P fractionation in two cultivars of bean, an experiment was conducted as factorial in a completely randomized design. The research treatments consisted of two cultivars of bean (Talash and Sadri), four levels of P (P0: Control, P1: Use of TSP fertilizer on the basis of soil test, P2: 50 percentage of TSP + P biofertilizer, and P3: Use of P biofertilizer), and three levels of Zn (Zn0: Control, Zn1: 50 kg ha-1 ZnSO4, and Zn3: Use of biological Zn treatment). The results revealed that there were significant differences between the two cultivars on Ca2-P, Ca8-P, Ca10-P and total P. The minimum amount of inorganic P fractions was obtained from root zone soil of Sadri cultivar. The effect of P treatment was significant on inorganic P fractions, except Al-P, Fe-P and O-P. The amount of inorganic P forms showed an increase in P1 and a decrease in P2 and P3 treatments. The effect of Zn treatment was significant on inorganic P fractions, except Al-P and O-P. The minimum amount of inorganic P fractions was obtained from Zn2. Among the interaction effects, the triple interaction effect of cultivar × P × Zn was significant on Ca2-P and Ca10-P and the double interaction effect of P × Zn was significant on Ca2-P، Ca8-P, Ca10-P and TP. The maximum amounts of these forms were obtained from C1P1Zn0 and P1Zn0, and the minimum from C2P2Zn2, P2Zn2 and P2Zn3 treatments. Sadri cultivar and phosphate and Zn bio-treatments had higher efficiency in release and uptake of P inorganic forms.
کلیدواژهها [English]
-
Mycorrhiza
-
Bean cv. Talash and Sadri