نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
فارغ التحصیل دکتری دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و مهندسی خاک
2
استاد گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
3
دانشیار موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج- ایران
4
استادیار، گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
5
استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
چکیده
گنجایش آب انتگرالی یا IWC به عنوان یکی از معیارهای جدید فراهمی آب خاک، از ضرایب وزنی تعریف شده برای در نظر گرفتن محدودیتهای فیزیکی مختلف استفاده میکند. همچنین این قابلیت را دارد که از پاسخ گیاهی نیز برای استخراج ضریب وزنی استفاده نماید. در این پژوهش پس از اعمال تیمارهای آبیاری قطرهای سطحی (DI) و زیرسطحی (SDI) و اندازهگیری ویژگیهای فیزیکی خاک و توزیع رطوبت و شوری ناحیه ریشه، سعی شد که ضمن محاسبه IWC با خصوصیات فیزیکی خاک، از جریان شیره آوندی (SF) بهعنوان یک پاسخ گیاهی، برای استخراج ضریب وزنی در محاسبه IWC استفاده شود. نتایج نشان داد که مقدار SF در طول دوره آبیاری کاهش یافت و میزان کاهش در سامانه DI بیشتر از SDI بود. با توجه به حجم یکسان آب آبیاری در این دو تیمار، اختلافات مذکور ناشی از چگونگی توزیع رطوبت و املاح در ناحیه ریشه در این دو سامانه و بیانکننده مزیت آبیاری SDIدر فراهمی آب خاک بود. محاسبه معیارهای فراهمی آب نشان داد که با اعمال محدودیت شوری از طریق رابطه گرانولت در سامانه DI و SDI به ترتیب 0557/0 و 0545/0 به دست آمد؛ اما IWC به دست آمده از SF ( )، 176/0 و 191/0 و نزدیک به IWC بدون اعمال شوری (188/0) بود. تابع شوری ونگنوختن اثر شوری را به صورت منطقیتری در اعمال کرد ( به ترتیب 146/0 و 151/0) و مشاهده شد که علاوه بر کاهش کمتر در IWC، مقدار انرژی جذب واحد آب نزدیک به بود. این یافته نشان میدهد که ضرایب وزنی در نظر گرفته شده برای اعمال محدودیتهای فیزیکی در از نظر انرژی جذب و میزان فراهمی آب بهترین برآورد را از شرایط فیزیکی خاک دارد. بر پایه تمامی معیارهای فراهمی آب خاک، سامانه آبیاری SDI آب قابل استفاده بیشتری و انرژی جذب آب کمتری را نسبت به DI نشان داد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Using Sap Flow to Calculate Integral Water Capacity in Pistachio Trees
نویسندگان [English]
-
ali ataee
1
-
M. R. Neyshabouri
2
-
Mehdi Akbari
3
-
Aslan Egdernezhad
4
-
Ajdar Onnabi Milani
5
1
PhD graduate, Department of Soil Science, College of Agriculture, Tabriz University, IranPhD Graduated, Department of soil science, College of agriculture, Tabriz University, Iran.
2
Professor, Department of Soil Science, College of Agriculture, Tabriz University, Tabriz, Iran
3
Associate Professor, Agricultural Engineering Research Institute (AERI), Agricultural Research, Education, and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran
4
Assistant professor, Department of Water Sciences and Engineering, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran.
5
Assistant Professor, Soil and Water Research Department, East Azarbaijan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Tabriz, Iran
چکیده [English]
Integral Water Capacity (IWC), as one of the recently defined criteria for soil water availability, uses weighting functions to takes into account various soil physical limitations for calculating plant available water. Also, the weighting functions can be calculated from plant responses. In this study, in a pistachio orchard, surface (DI) and subsurface (SDI) drip irrigation systems were established, afterwards soil physical properties and water and salinity distribution in root zone were measured. IWC were calculated using soil physical properties and sap flow (SF) as one of the plant responses features. The result of plant measurements indicated that SF decreased progressively during the time between successive irrigation periods, but the decrease in DI was greater than SDI. By considering equal depth of irrigation water applied to DI and SDI, the more favorable moisture and salinity distribution in the root zone of SDI compared to DI treatment was the reason for more water availability in SDI. The calculated IWC by Groenevelt weighting function ( in DI and SDI showed the lowest amount (0.0557 and 0.0545 respectively) but values were calculated as 0.176 and 0.191, respectively, and were close to IWC calculated without any salinity effect (0188 ). Van Genuchten equation led to more realistic estimates of salinity limitations on water availability ( were obtained as 0.146 and 0.151 ) and the integral energy based on was very close to integral energy calculated by SF. These findings indicate that the salinity weighting functions used in had the best estimates of soil physical conditions to consider water uptake energy and plant water availability. It is found that based on all soil water availability criteria, SDI provided more available water and less integral energy than DI.
کلیدواژهها [English]
-
Matric potential
-
Soil water availability
-
Water uptake limitations
-
Weighting function