نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری خاکشناسی دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب
2
استاد دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه خاکشناسی
3
استاد دانشگاه شیراز، ، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی
4
استاد دانشگاه شیراز، دانشکده کشاورزی، گروه خاکشناسی
5
دانشیار دانشگاه ارومیه، دانشکده کشاورزی، گروه خاکشناسی
6
استادیار دانشگاه ارومیه، دانشکده کشاورزی، گروه خاکشناسی
7
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب
8
ععضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب
چکیده
به منظور بررسی کارایی ارقام مختلف غلات در جذب و مصرف فسفر (فسفر کارایی ارقام) در سال 1385 آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در خاکی با فسفر قابل دسترس پایین (mg/kg 5 POlsen) و فسفر کل mg/kg 1260 در موسسه تحقیقات خاک و آب اجرا گردید. در این آزمایش 17 رقم غلات شامل 8 رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، 3 رقم گندم دوروم (Triticum durum L.)، 3 رقم جو (Hordeum vulgare L.)، 1 رقم چاودار (Secale cereale L.)، 1 رقم جو دو سر (Avena sativa L.) و 1 رقم تریتیکاله (Triticosecale L.)، در دو سطح فسفر (0 و mg/kg 84) در سه تکرار با هم مقایسه شدند. ارقام از لحاظ تعداد پنجه، غلظت فسفر دراندام هوایی، فسفر کل گیاه و وزن خشک اندام هوایی در سطح 1% تفاوت
معنی دار نشان دادند. از شاخص عملکرد نسبی اندام هوایی بعنوان شاخص کارایی فسفر استفاده گردید که به طور میانگین 71/0 به دست آمد و از 42/0 تا 97/0 به ترتیب مربوط به لاین جو (16-80-M) و رقم گندم نان (آزادی) تغییر کرد. میانگین غلظت و جذب کل فسفر در اندام هوایی به ترتیب 19/0 درصد و mg/pot 24/13 در شرایط بدون مصرف فسفر و 47/0 درصد و mg/pot 46 در حالت مصرف فسفر بدست آمد. در شرایط کمبود فسفر بالاترین میزان جذب فسفر mg/pot 15/20 مربوط به رقم یا واروس و کمترین آن mg/pot 85/5 مربوط به لاین جو (16-80-M) بود. جو دوسر بازای واحد فسفر جذب شده بالاترین عملکرد را تولید کرد لذا از لحاظ کارایی مصرف فسفر در داخل گیاه برترین رقم بود. اما از لحاظ میزان نسبی کل جذب فسفر ارقام آزادی و یاواروس به ترتیب با 45/0 و 43/0 در صدر بودند. شاخص کارایی با میزان کل فسفر جذب شده همبستگی مثبت و معنی دار در سطح 1 درصد (**66/0= r) ولی با غلظت فسفر در گیاه همبستگی معنی داری نشان نداد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Evaluation of Phosphorus Efficiency in Cereals
نویسندگان [English]
-
E. Sepehr
1
-
M. J. Malakouti
2
-
B. Kholdbarin
3
-
N. Karimian
4
-
A. Samadi
5
-
M. H. Rasouli
6
-
F. Nourgholipour
7
-
H. Rezaei
7
-
Z. Khademi
8
1
PhD Student of Soil Science, Fculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, and Scientific Staff of Soil and Water Research Institute (SWRI), Tehran
2
Professor, of Soil Science, Fculty of Agriculture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
3
Professor, of Plant Biology, Fculty of Science, Shiraz University, Shiraz, Iran
4
PrProfessor, of Soil Science, Fculty of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, Iranofessor, Department of Soil Science, College of Agriculture, Shiraz University
5
Associate Professor, of Soil Science, Fculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
6
Assistance Professor, of Soil Science, Fculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
7
Scientific Staff of Soil and Water Research Institute (SWRI), Karaj, Iran
8
Scientific Staff of Soil and Water Research Institute (SWRI), Karaj, Iran
چکیده [English]
A factorial completely randomized block design experiment with 3 replications was carried out in the greenhouse to evaluate cereals genotypic variation in phosphorus acquisition and utilization during 2006. Treatments consisted of 8 bread wheat (Triticum aestivum L.), 3 durum wheat (Triticum durum L.), 3 barley (Hordeum vulgare L.), 1 rye (Secale cereale L.), 1 oat (Avena sativa L.) and 1 Triticale (X Triticosecale L.), and two levels of P (0 and 84 mg P/kg soil). Genotypes showed significant differences in number of tillers, shoot P concentration and content, and dry weight. Also, P efficiency (taken as the relative above-ground yield) significantly differed among genotypes and ranged from 0.42 for a barley line (M- 80-16) to 0.97 for bread wheat cultivar (Azadi) with the average of 0.71. Application of P significantly increased shoot P concentration and content from 0.19% and 13.24 mg P/pot to 0.47% and 46 mg mg P/pot, respectively. In treatment P0, durum wheat (Yavaroos) with 20.15 mg P/pot and a barley line (M-80-16) with 5.85 mg P/pot had the highest and lowest P uptake, respectively. Oat produced the highest dry weight per unit of P uptake and, hence, was considered to be very efficient in P utilization. Azadi and Yavaroos with 0.45 and 0.43 had the highest relative P uptake, respectively. Therefore, these varieties were efficient in P acquisition. There was no correlation between P efficiency and shoot P concentration of genotypes, but the relationship between P efficiency and shoot P content was highly significant (r= 0.66**).
کلیدواژهها [English]
-
Cereal
-
Phosphorus Efficiency
-
Phosphorus Acquisition
-
PhpsphorusUtilization