Effect of Offshoots Weight and Organic Sulfur Compounds on Vegetative Growth and Nutrient Uptake of Date Palm cv. Mejool

Document Type : Research Paper

10.22092/ijsr.2016.106321

Abstract

The low solubility of nutrients in the soils of most arid regions, such as Khuzestan, limits or reduces plants growth. Application of organic sulfur to the soil reduces soil alkalinity, increases nutrient absorption and plant growth. This experiment was conducted in a randomized complete block design with split plot design. Experimental treatments consisted of three date palm offshoots weights including 5-8, 8-11, and 11-15 kg in the main plots and four organic sulfur compounds levels as 0, 400, 800, and 1200 gram per plants in sub plots with 4 replication. The study was conducted at Date Palm and Tropical Fruit Research Institute. Results of leaves analysis after performing the experiment showed that organic sulfur compounds improved soil condition around the roots and caused significant increase in leaf nutrient uptake. The highest levels of nitrogen, and potassium content were 2.025 and 2.262 percent and belonged to treatment of 1200 g. organic sulfur per plant. In addition, date palms offshoots weight treatments showed significant differences in growth. The highest rates of growth in trunk diameter and length, seedling length, leaf length, and width were, respectively, 6.7, 16.4, 80.8, 8.4, and 6.8 cm, and were observed in the heaviest offshoots. Organic sulfur treatments had significant effects on stems and leaf growth. The highest rates of growth in trunk diameter and length, seedling length, leaf length and width, were 7.7, 20.1, 85.3, 10.8 and 8.1 cm and 8.6 leaves, belonging to the highest level of organic sulfur treatments. Comparison of the interactions also showed that organic sulfur compounds application at any shoot weight increased growth rate significantly. Finally, the off shoots weight range of 11-15 kg and application of 1200 grams of organic sulfur compounds can be recommended for date palm cv. Mejool offshoots growth. 

Keywords


  1. اعطا، م. و م . رادمهر. 1368. خرما و نخل. ترجمه. اداره ترویج کشاورزی خوزستان. 72 ص.
  2. اعطا، م. 1372. بررسی اثرات تعداد ریشه در گرفتن پاجوش خرما. گزارش­نهایی مرکز تحقیقات کشاورزی خوزستان 10 ص.
  3. افتخاری، ع. 1372. اثر وزن بر گیرایی پاجوش خرما (رقم استعمران) در زمین اصلی. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران. 102 ص.
  4. بوستانی، س. 1375. بررسی و تعیین مناسب‌ترین وزن پاجوش سه رقم خرمای تجاری استان بوشهر. گزارش­نهایی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر 21 ص.
  5. دیالمی، ح. و ح. محبی. 1386 . بررسی تأثیر کاربرد گوگرد بر میزان عناصر غذایی برگ خرما. نشریه فنی. موسسه تحقیقات خرما و میوه‌های گرمسیری. 16 ص.
  6. راهنما، ع . ا . و ع . تراهی. 1389. معرفی خرمای مجول. نشریه فنی. موسسه تحقیقات خرما و میوه‌های گرمسیری. 12 ص.
  7. زرگری، ح. 1380. بررسی و تعیین مناسب‌ترین وزن پاجوش برای کاشت ارقام تجاری خرما (کبکاب، زاهدی و شاهانی). موسسه تحقیقات خرما و میوه‌های گرمسیری 14 ص.
  8. سیاح‌پور، هـ. 1380. عوامل موثر در گیرایی پاجوش خرما. نشریه ترویجی موسسه تحقیقات خرما و میوه‌های گرمسیری. 9 ص.
  9. قاسمی، م. 1374. بررسی و تعیین وزن مناسب پاجوش خرما (رقم استعمران) برای حداکثر گیرایی در زمین اصلی (فاز دوم). پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس. 129 ص.
  10. کاشانی، م. 1371. روش تکثیر درخت خرما. موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر 4 ص .
  11. گروه نخیلات. 1388. مجول یکی از گرانترین خرماهای جهان. معاونت بهبود تولیدات گیاهی وزارت جهاد کشاورزی. دفتر امور میوه‌ها، 5 صفحه.
  12. Al – Bakir, A . j. and j . Al . Azzawi. 1965. Date palm studies at Zaafaraniya. Horticultural Experimental station. 2nd FAO tech. conf. Date prod. And proc. Paper No. 20.
  13. Ghamdi. A . S. 1982. Rooting date palm offshoots as affected by offshoot size cultivar and indole butyric acid injection. Acta Horticulture, No. 226. P : 379 – 388.
  14. Awad, M.A. A.A. Soaud, and A. Badawi .2003. Effect of elemental Sulfur, some antioxidants and growth regulators on tolerance ability of in-vitro produced plantlets, and nutrient uptake, yield and fruit quality of mature Date Palm trees. The sixth annual U.A.E. University research conference, 21-28.
  15. Dowson, V. H. W. 1982. Date production and protection. Food and Agriculture organization of the united Nations. Narula, N., M.M. Mishra and S.R. Vyas. 1972. The effect of Thiobacillus inoculation on alkali soils. Indian J. Agricultural Chemistry. 7(1): 85-87.
  16. Fayed, T.A., 2005. Effect of some organic manures and biofertilizers on Anna apple trees. Yield and fruit characteristics. Egypt. J. App. Sci., 20(1): 176-191.
  17. Modaihsh, S., W.A.Almustafa, and A.E.Metwally. 1989. Effect of element sulfur on chemical changes and nutrient availability in calcareous soils. Plant and Soil.116: 95-110.
  18. Narula, N., M.M. Mishra and S.R. Vyas. 1972. The effect of Thiobacillus inoculation on alkali soils. Indian J. Agricultural Chemistry. 7(1): 85-87.
  19. Toutain, G. T. 1966. Note surla reprise vegetative des rejectes de palmlier dattier. Tire apart. Al Awamia , No. 20, P : 125 – 130.
  20. Wu, Q. S. and Y .N. Zou. 2009. Mycorrhizal Influence on nutrient uptake of citrus exposed to drought stress. The Philippine Agricultural Scientist 92(1):33-38.