بررسی فعالیت‌ آنزیم‌های دهیدروژناز و لیپاز در خاک لوم‌شنی آلوده به نفتای سبک در تیمارهای مختلف زیست‌پالایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز،

2 گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

3 دانشگاه تبریز

10.22092/ijsr.2024.362387.706

چکیده

سنجش فعالیت­های آنزیمی، یکی از روش­های قابل‌توجه در زیست­پالایی خاک­های آلوده به ترکیبات نفتی است، تحریک زیستی، تلقیح زیستی و تلفیق این دو باهم از انواع روش­های زیست پالایی مورداستفاده در این آزمایش است. به این منظور، برای کاهش آلودگی نفتای سبک (1%)، در یک خاک لوم شنی، از انواع تیمارهای زیست‌پالایی شامل تأمین عناصر N، P، افزودن کود دامی و سورفاکتانت Tween 80، تلقیح زیستی و تیمار تلفیقی در  طی120 روز  استفاده شد، و در زمان‌های مختلف (0، 5، 10، 15، 20، 30، 45، 60، 90 و 120 روز) فعالیت آنزیم‌های دهیدروژناز (DHA) و لیپاز اندازه­گیری شد. این آزمایش به‌صورت طرح فاکتوریل اسپلیت پلات (شامل فاکتور آلودگی، زیست‌پالایی و زمان) با در نظر گرفتن سه تکرار در گلدان‌های سه کیلوگرمی انجام شد. نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش نشان داد که تیمارهای زیست­پالایی منجر به کاهش آلاینده­های نفتی شد، همین­طور فعالیت دهیدروژناز از ابتدای آزمایش روند کاملاً نزولی داشت، و تغییرات فعالیت لیپاز در خاک‌آلوده، تا روز 10 افزایش یافت، از روز 10 تا 15 اندکی کم شد و سپس تا روز 60 با نوسانات جزئی پیش رفت و دوباره از روز 60 کاهش یافت. فعالیت دهیدروژناز در تیمار کود گاوی در طول آزمایش از 3/39 به 0/35 (μg TPF g-1 h-1)  و فعالیت لیپاز در تیمار تلفیقی، از (mU g-1) 57 در روز 10ام  به (mU g-1)  33/56 در روز 120 رسید. به نظر، استفاده از تیمارهای تلفیقی و کود گاوی علاوه برافزایش جمعیت میکروبی مؤثر در تجزیه ترکیبات نفتی و تأمین شرایط بهینه برای فعالیت آن­ها، روشی مناسب برای کاهش آلودگی ناشی از نفتای سبک باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Monitoring of Dehydrogenase and Lipase Activity Changes in a Light Naphtha-Contaminated Soil under Different Bioremediation Treatments

نویسندگان [English]

  • Zakieh Afiat 1
  • Maryam Norozpoor 2
  • Mohammad Reza Sarikhani 3
  • Nasser Aliasgharzad 1
1 University of Tabriz, Department of Soil Science
2 University of Tabriz, Department of Soil Science
3 soil
چکیده [English]

Enzyme activity measurement is one of the significant methods in the bioremediation of soils contaminated with petroleum compounds. Biostimulation, bioaugmentation and their integration are among the types of bioremediation methods used in this experiment. For this purpose, to reduce light naphtha pollution (1%) in a sandy loam soil, a variety of bioremediation treatments, including providing NP elements, adding cow manure and Tween 80 surfactant, bioaugmentation, and integrated treatment were used. This experiment was carried out in a pot (containing 3 kg soil) based on split plot factorial design (pollution factor, bioremediation factor and time) with 3 replications, at room temperature, for 120 days. On days 0, 5, 10, 15, 30, 45, 60, 90 and 120, subsamples were taken from each pot to measure the activity of dehydrogenase and lipase enzymes. The results of the experiment showed that bioremediation treatments led to the reduction of oil pollutants. Likewise, dehydrogenase activity had a completely downward trend from the beginning of the experiment, and the changes of lipase activity in contaminated soil increased until day 10, decreased slightly from day 10 to 15, then, progressed with slight fluctuations until day 60 and decreased again from day 60 onward. Dehydrogenase activity changes in cow manure treatment during the experiment was from 3.39 to 0.35 (μg TPF g-1 h-1), and lipase activity in integrated treatment dropped from 57 to 33.56 (mU g-1). In addition to increasing the active microbial population involved in the decomposition of petroleum compounds and providing optimal conditions for their activity, the use of integrated treatments and cow manure is a suitable method to reduce the concentration of light naphtha.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bioaugmentation
  • Bioremediation
  • Biostimulation
  • Enzyme activity
  • Petroleum pollution
  1. افشارنیا، م.، م، ر، ساریخانی.، م، زارعی.، و ع، لطف الهی. 1396. جداسازی باکتری­های نفت­خوار از خاک­های آلوده پالایشگاه و پتروشیمی تبریز و ارزیابی کارایی تجزیه نفتی آن­ها. پانزدهمین کنگره علوم خاک ایران. اصفهان.
  2. افشارنیا، م.، م،ر، ساریخانی.، و م، زارعی. 1398. استفاده از گیاهان اگروپایرون (Agropyron cristatum ) و تال فسکیو (Festuca arundinacea L.) در گیاه­پالائی خاک‌های آلوده نفتی. نشریه دانش کشاورزی و تولید پایدار. 29(2): 300-286.
  3. حسن­شاهیان، م.، و ز، زیدآبادی نژاد. 1396. بررسی اثر آلودگی نفت سفید بر روی جمعیت میکروبی خاک بیابان و خاک مزرعه. نشریه پژوهش­های حفاظت آب و خاک. 24(4): 241-227.
  4. سروی مغانلو، و.، چ، مصطفی.، ح، معتمدی.، ب، علیزاده.، و ش، اوستان. 1390. بررسی فروزینگی زیستی ترکیبات نفتی، فعالیت برخی از آنزیم­ها و عملکرد گیاه شبدر در خاک آلوده به نفت خام. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. 15(56): 115-103.
  5. علی­اصغرزاد، ن. 1385. روش­های آزمایشگاهی در بیولوژی خاک (ترجمه). انتشارات دانشگاه تبریز.
  6. نوروزپور، م.، م،ر، ساریخانی.، و ن، علی­اصغرزاد. 1403. پایش تغییرات فعالیت آنزیمی خاک آلوده به نفتای سنگین در تیمارهای مختلف زیست‌پالایی. مجله دانش آب و خاک. 34(1): 217-233.