نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه شهرکرد
2
دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد
3
استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد
4
استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهرکرد
5
استادیار گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
از آنجا که حرارت روی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک تأثیر میگذارد و گاهی سبب آبگریزی خاک میشود، بنابراین منحنی رطوبتی خاک نیز تحت تأثیر این تغییرات قرار میگیرد. در این پژوهش به منظور تعیین اثر حرارت بر منحنی رطوبتی خاک، یک نوع خاک آلی با آبگریزی اندک به مدت 30 دقیقه در دماهای 100 (T100)، 200 (T200)، 300 (T300)، 400 (T400) و 500 (T500) درجه سانتیگراد در کوره حرارت داده شد به این ترتیب خاک حاصل تحت تأثیر 5 تیمار حرارتی در 3 تکرار در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی قرار گرفت. سپس آبگریزی خاکها به روش زمان نفوذ قطره آب و محلول آب - الکل و منحنی رطوبتی نمونههای تیمار شده با استفاده از دستگاه صفحات فشاری و جعبه شنی اندازهگیری شد. پارامترهای معادله ونگنوختن به روش حداقلسازی مجموع مربعات و با استفاده از برنامه RETC تعیین گردید. سپس با استفاده از نرم افزار SAS8 و آزمون LSD اثر حرارت بر پارامترهای این معادله مشخص شد. مشخصات منحنی رطوبتی نیز در خاکهای حرارت دیده و خاک بدون حرارت (تیمار شاهد) تعیین شد. نتایج نشان داد خاک مورد نظر که در ابتدا دارای آبگریزی اندک بود با حرارت دادن در 300 درجه آبگریزی قوی در آن ایجاد شد و با بالاتر رفتن دما، ناگهان آبگریزی آن از بین رفت. همچنین، پارامترهای معادله ون گنوختن تحت تأثیر افزایش دما و آبگریزی خاک قرار گرفتند. تیمارهای خاک آبگریز رطوبت اشباع کمتری نسبت به سایر تیمارهای با بافت مشابه داشتند. تیمار T500 دارای کمترین مقدار رطوبت اشباع بود که احتمالاً علت آن افزایش ذرات با اندازه شن و نیز از بین رفتن مواد آلی و تشکیل خاکستر در این تیمار است. مقدار پارامتر α در تیمارهای خاک آبگریز (T300 و تیمار شاهد) نسبت به سایر تیمارها با بافت مشابه کمتر بود. پارامتر n نیز در تیمارهای خاک آبگریز نسبت به تیمارهای T100 و T200 بیشتر بود. از آنجا که این پارامتر در خاکهای سنگین مقدار کمتری نسبت به خاکهای سبک دارد به همین دلیل در تیمارهای T400 وT500 که دارای بافت لوم شنی بودند نسبت به سایر تیمارها که دارای بافت لومی بودند، مقدار آن بیشتر بود. رطوبت در ظرفیت زراعی و نقطه پژمردگی نیز با افزایش دمای تیمارها کاهش یافت.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Determination of Water Retention Curve and van Genuchten Equation's Parameters in Hydrophilic and Heat-induced Hydrophobic Soils
نویسندگان [English]
-
N. Nourmahnad
1
-
S. H. Tabatabaei
2
-
M. R. Nouri Emamzade
3
-
gorbani dashtaki
4
-
A. R. Hoshmand
5
1
Ph.D. Student, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
2
Associate Professor, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
3
Assistant Professor, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
4
Assistant Professor, Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord
5
Assistant Professor, Faculty of Water Engineering, University of Shahid Chamran, Ahvaz, Iran
چکیده [English]
Heating affects soil physical and chemical properties and sometimes causes soil water repellency. In order to investigate heating effect on water retention curve, an organic soil was heated in a muffle furnace preheated at 100 (T100), 200 (T200), 300 (T300), 400 (T400) and 500 °C (T500). Hence, the soil was exposed to five heating treatments in three replications, in a completely randomized design. Water repellency was determined by using water drop penetration time method and aqueous ethanol method. Water retention curve of the treatments was determined by means of sand box and pressure plate. The van Genuchten equation's parameters were obtained by minimizing mean square procedure and using RETC software. Then, heating effects were determined using SAS8 and LSD model. Some properties of water retention curve in heated and unheated soils were measured. The results showed that the original soil had low water repellency, while, at 300 °C, strong water repellency appeared, but disappeared by increasing the temperature. Van Genuchten equation's parameters changed by increasing temperature and water repellency. The hydrophobic soils had low saturation water content compared to the other treatments with similar texture. T500 had the least saturation water content, probably because higher temperature decreased organic matter and increased sand and ash content. The value of α in hydrophobic soil was lower than other treatments with the same texture, but the “n” parameter in hydrophobic soils was higher than that in T100 and T200 treatments. Since this parameter is lower in heavy soils than light soils, it was low in T400 and T500 with sandy loam texture compared with the other treatments with loam texture. Water content at field capacity and wilting point diminished by increasing temperature.
کلیدواژهها [English]
-
Heating
-
Pressure plate
-
van Genuchten equation
-
Water repellency