بررسی توان تولید HCN در سویه های ریزوبیومی بومی خاکهای ایران و اثرات کاربرد سویه های برتر بر شاخص های رشد گیاه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم خاک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

2 گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

چکیده

توانایی تولید  HCNتوسط سویه های مختلف باکتری به اثبات رسیده است.روش غیر مستقیم کارکرد HCNدر باکتری های  PGPRاز طریق کنترل بیولوژیک عوامل بیماری زای گیاهی میباشد. اخیرا" مطالعات انجام شده توسط Pierik, و همکاران (1999) ثابت نمود که سیانید یک لیگاند ذاتی برای پیوند شدن با آهن در جایگاه فعال برخی از آنزیم های باکتری محسوب می شود.همچنین سیانید های تولید شده توسط باکتریها می توانند از طریق تشکیل کمپلکسهای خاص موجب افزایش تحرک برخی از عناصر فلزی از جمله Fe گردند. این پژوهش برای اولین بار در کشور، با هدف بررسی توانایی تولید HCN توسط سویه های ریزوبیومی بومی و ارزیابی اثرات کاربرد مایه تلقیح سویه های برتر بر شاخص های رشد برخی از گیاهان زراعی در دو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای به اجرا درآمده است. ابتدا 454 جدایه (ریزوبیومی) انتخاب شده از بین جنسهای مختلف ریزوبیومی مورد بررسی های میکروسکوپی و بیوشیمیایی لازم قرار گرفتند. از کشت خالص و تازه تمامی جدایه های ریزوبیومی، سوسپانسیونی با جمعیت یکسان و معادل cfu ml-1 108×5 تهیه شد. تعیین توان تولید HCN با استفاده از روش پیشنهادی لورک (1948)، اصلاح شده توسط Alstrom (1989) انجام پذیرفت و طی آن سویه های ریزوبیومی در درجات مختلف سیانوژنی گروه بندی شدند. درآزمونهای گلخانه ای تأثیر کاربرد مایه تلقیح سویه های برتر سیانوژن در مقایسه با یک سویه ی برتر ریزوبیومی مولد سیدروفور و نیز شاهد منفی (فاقد باکتری) بر شاخص های رشد و عملکرد گیاهان یونجه و ذرت مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج حاصل اولاً ثابت می کند که باکتریهای ریزوبیومی در زمره باکتری های سیانوژن قرار دارند. از مجموع 454 جدایه ریزوبیومی تعداد 33 جدایه (26/7%) توان تولید HCN را نشان دادند. ثانیاً این توانایی در بین سویه های مختلف یکسان نمی‎باشد. بیشترین تعداد سویه های سیانوژن مشترکاً متعلق به دو گروه Rhizobium leguminosarum bv viciea (R.l.v)  و  Sinorhizobium meliloti(S.m) (مجموعاً حدود 80%) بود. در مقابل هیچیک از باکتریهای کند رشد ریزوبیومی (جنس برادی ریزوبیوم) توان تولید HCN نداشتند. اثر تیمار مایه تلقیح ریزوبیومی سیانوژن (تیمارB4،R.l.v) بر روی گیاهان یونجه و ذرت موجب تفاوت معنی داری در عملکرد بیولوژیک و اجزاء عملکرد گیاه نسبت به تیمار شاهد منفی (BO) نگردید ولی در اثر این تیمار غلظت آهن در اندام هوایی گیاه ومقدار آهن قابل جذب در خاک افزایش یافت. بطور کلی و در مجموع HCN رفتاری شبیه سیدروفور از خود نشان داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Assessment of HCN Production Potential in Rhizoidal Strains Which Are Native to Iranian Soil and the Effect of Superior Strains Application on Growth Characteristic Traits

نویسندگان [English]

  • H. A. Alikhani 1
  • M. Ghanadha 2
1 Assistant Professor, Department of Soil Science, Faculty of Soil and Water Science Engineering, University of Tehran, Karadje, Iran
2 Professor, Department of Agronom Faculty of Agriculture, University of Tehran, Karadje, Iran
چکیده [English]

The performed researches during last decade have proved new perspective of rhizobacterial application. These researches show that rhizobia can cause growth and plant yield increase in different ways in spite of their main role in N2 fixation. So rhizobacteria are considered as plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) now. These bacteria can make nutrition improvement or plants health level increase in direct (plant growth hormones production, organic and inorganic insoluble phosphate solubilizing,…) and indirect(siderophore, HCN,…production) way, altogether they can cause products yield increase. One of the PGPR factors is HCN production ability to Proteobacteria and in many cases in Psudomonas. Certain rhizobia strains are recently introduced as Hydrogen Cyainde production bacteria too, several researching tasks have been performed on indigenous rhizobia but cyanogens ability has studied in none of them, so this research with the aim of HCN production effects on growth charactacterisitcs of some plants was planned and carried out for the first time in two laboratory and green-house stages as follow: At first, biochemical and microscpis tests were performed on 454 selected rhizobial isolates among different rhizobial genus. Suspension with the same population of 5*108 cfu.ml-1 were prepared from all pure and fresh rhizobial culture. HCN production ability determination was performed by Lock (1948), which was corrected by alstrom (1987), so rhizobial strains were grouped in cyanogenecy different levels from 1 to 4, as the least, almost low, almost high, the most in HCN production. Cyanogens super strains inoculants application effect and alfafa, wheat and corn yields in green house test were evaluated too. The results first prove rhizobacteria as cyanogens. 33 isolates (7.26%)from 454 rhizobial isolates had the ability of HCN production. Secondly, this  ability is not the same in different strains. Abundance of the strains among different HCN production potential levels (1-4) were 10, 6, 11 and 6(2.2, 1.32, 2.42 and 1.32% the most abundance among cyanogens rhizobia belonges to both Rlv and S.m group (almost 80%) in return any of slow growing (Brady)rhizobia (Clycin Max and Peanut) was not able to produce HCN. The results of different plant growth promoting rhizobacteria inoculants application on legumes (alfalfa)and nonlegume plant (wheat and corn) also proves that inoculation of these plants with HCN productive rhizobial strain didn’t cause significant difference in any of measured items such as biological yield and plant yield in comparison with control treatment without fertilizer (Negative Control). 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rizobacteria
  • PGPR
  • Cuanogenes(HCN Production Ability)
  1. Alstrom, S. and R.G. Burns, (1989) Cyanide production by rhizobacteria as a possible mechanism of plant growth inhibition.Biol.Fertil.Soils.7:232-238.
  2. Antoun, H., Beauchamp, J., Goussard, N., Chabot, R. and Lalande,R. (1998) Potential of Rhizobium and Bradyrhizobium species as plant growth promoting rhizobacteria on non-legumes: Effect on radishes(Raphanus sativus L.).Plant and soil, 204: 57-67.
  3. Askeland, R.A., Morrison, S.M. (1983) Cyanide production by Pseudomonas fluorescens and Pseudomonas aeruginosa. Appl. Environ. Microbiol.45: 1802-1807.
  4. Bagnasco, P., De La Fuente, L., Gualtieri, G., Noya, F., Anas, A. (1998) Fluorescent pseudomonas as biocontrol agents against forage legume root pathogenic fungi.Soil.Biol.Biochem.30:1317-1322.
  5. Bakker, A.W. and Schippers, B. (1986) Microbial cyanide production in the rhizosphere in relation to potato yield reduction and Pseudomonas spp-mediated plant growth-stimulation. Role of cyanide in yield reduction: soil.Biol.Fertil Soils, 6: 451-453.
  6. Blumer, C. and Hass, D. (2000) Mechanism, regulation, and ecological role of bacterial cyanide biosynthesis. Arch. Microbiol. 173(3):170-177.
  7. Castric, P.A. (1977) Glycine metabolism by Pseudomonas aeruginosa: hydrogen cyanide biosynthesis. J. Bacteriol.130: 826-831.
  8. Dartnall, A.M. and Burns, R.G. (1987) A sensitive method for measuring cyanide and cyanogenic glucosides in sand culture and soil.Biol.Fertil Soils, 5:141-147.
  9. Goel, A., Sindhu, S. and Dadarwal, K. (2002) Stimulation of nodulation and plant growth of chickpea (Cicer arietinum) by Pseudomonas spp.antagonistic to fungal pathogens. Biol. Fertil.Soils, 36(6): 391-396.
  10. Gutierrez Manero, F. J., Acero, N., Lucas, A. and Probanza, A. (1996) The influence of native rhizobacteria on European alder (Alnus glutinosa Gaertn.)growth. Plant and Soil, 182: 67-74.
  11. Kremer, R.J. and Souissi, T. (2001) Cyanide production by rhizobacteria and potential for suppression of weed seedling growth. Curr. Microbiol. 43(3): 182-186.
  12. Lambers, H. (1980) The physiological significance of cyanide-resistant respiration in higher plant. Plant Cell and Environment, 3:293-302.
  13. Leggett, E., Gleddie, S., Holloway, G. (2001) Phosphate solubilizing microorganisms and their use. Philom. Bios. INC. Saskatoon, Saskatchwan, Canada.
  14. Milagres, A.M.F., Machuca, A. and Napoleao, D. (1999) Detection of siderophore production from several fungi and bacteria by a modification of chrome azurol S (CAS) agar plate assay .J. Microbiol. Methods, 37:1-6.
  15. Neilands, J.B. and Leong, A. (1986) Siderophores in relation to plant growth and disease. Ann. Rev. Plant. Physiol.37:187-208.
  16. Pierik, A.J., Rosenboom, W., Happe, R.P., Bagley, K.A., Albracht, S.P.(1999) Carbon monoxide and cyanide as intrinsic ligands to iron in the active site of [Nife]-hydrogenases. J.Biol.Chem.274:3331-3337.
  17. Wissing, F. (1974) Cyanide formation from oxidation of glycine by a PseudomonasJ.Bacteriol.117:1289-1294.
  18. Wissing, F. (1975) Cyanide production from glycine by a homogenate from a Pseudomonas J. Bacteriol.121: 695-699.